Jedno od krivičnih dela koje se najčešće čini putem društvenih mreža je neovlašćeno objavljivanje i prikazivanje tuđeg spisa, portreta i snimka (Krivični zakonik, čl. 145). Tako Krivični zakonik predviđa da lice koje objavi ili prikaže spis, portret, fotografiju, film ili fonogram ličnog karaktera bez pristanka lica koje je spis sastavilo ili na koga se spis odnosi, odnosno bez pristanka lica koje je prikazano na portretu, fotografiji ili filmu ili čiji je glas snimljen na fonogramu ili bez pristanka drugog lica čiji se pristanak po zakonu traži i time osetno zadre u lični život tog lica, kazniće se novčanom kaznom ili zatvorom do dve godine.
OVO KRIVIČNO DELO GONI SE PO PRIVATNOJ TUŽBI. TO ZNAČI DA VAS NE GONI “DRŽAVA” TJ. JAVNI TUŽILAC, VEĆ SAMO LICE KOJE SE NALAZI NA SNIMKU, KADA SAZNA DA STE VI OBJAVILI SPORAN SADRŽAJ, BEZ NJEGOVOG PRISTANKA.
Međutim, da bi ovo delo postojalo, bitno je da objavljivanjem snimka osetno zadirete u život lica na koje se to odnosi. Šta to predstavlja osetno zadiranje u život lica ceni se prema opšte-društveno prihvaćenim merilima, ali i prema subjektivnom ličnom doživljaju snimanog lica. Sâm kontekst fotografije ili druge sadržine nije od presudne važnosti ali je bitno da se on prema objektivnim društvenim merilima može posmatrati kao dokument ličnog karaktera, čijim se objavljivanjem osetno zadire u privatnost toga lica. Dakle, objava snimka ekološkog kriminala na javnom mestu, gde je u centru pažnje posledica, a u kome se vidi i neposredni izvršilac, najverovatnije ne bi bila posmatrana od suda kao krivično delo.
Napomena: lice koje objavljuje fotografiju, snimak i dr. na društvenim mrežama ne mora lično snimiti postavljeni sadržaj.